JOEY_BARON จากเด็กยกกล้องสู่ช่างภาพโดรนมือหนึ่ง | Passion Talk EP042
เป็นความฝันของใครหลายคน…ที่สามารถทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ!! และสิ่งนั้นกลายเป็นสิ่งที่สร้างเงิน สร้างรายได้ให้ด้วย ชีวิตในทุกวันคงเต็มเปี่ยมไปด้วย ความรัก ความคลั่งไคล้ หลงไหล จนเป็นที่น่าอิจฉา
สักกะ อัศโดดร ก็มีชีวิตที่น่าอิจฉาเช่นนั้น… จากเด็กยกกล้อง กับงานอดิเรกที่ชอบเล่นเครื่องบินบังคับ ผสมผสานกับทักษะในการถ่ายภาพ จนวันนี้ สักกะ.. หรือที่ในวงการรู้จักกันในชื่อ JOEY_BARON กลายเป็นบุคคลที่ทุกคนรู้จัก รัก และชื่นชมในผลงานในฐานะนักถ่ายภาพมุมสูงอันดับหนึ่งของไทย
เป็นโอกาสที่ดีของ passion gen ที่ได้ไปเยือนสนามขับเครื่องบินเล็กคลอง 11 เพื่อสัมภาษณ์ สักกะ อัศโดดร หรือ JOEY_BARON เพื่อล้วงลึกถึงความเป็นมา และความคลั่งไคล้ก่อนจะมาเป็นบารอนในวันนี้
“สวัสดีครับ สักกะ อัสโดดร ครับ หรือในวงการว่า JOEY_BARON ครับ ปัจจุบัน ผมมีอาชีพ เป็นช่างภาพมุมสูง หรือนักถ่ายภาพมุมสูงด้วยโครนครับ งานของเราจะให้บริการถ่ายภาพมุมสูง ให้กับกลุ่มลูกค้าที่หลากหลาย ทั้งการถ่ายภาพยนตร์ ถ่ายวีดิโอพรีเซ็นต์ต่างๆ การสำรวจเพื่อเตรียมการก่อสร้าง งานที่เกี่ยวข้องกับวิศวกรรม ที่ต้องใช้ภาพมุมสูง เราก็ให้บริการโดรนบินขึ้นเพื่อถ่ายภาพในมุมสูง”
ก่อนจะเป็นนักถ่ายภาพมุมสูง คุณโจอี้เป็นมาอย่างไร
ในอดีตผมเคยทำงานด้าน Production มาก่อน แต่ถ้าย้อนไปตั้งแต่เรียนเลย ผมเรียนจบมาทางด้านวิศวะโยธา…
แปลกไหมครับ!! วิศวะโยธา เกี่ยวอะไรกับโดรน…
สมัยที่ออกจากสงขลาขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพ ผมเรียนวิศวะโยธา เนื่องจากที่บ้านมีอาชีพรับราชการเกี่ยวกับกรมทางหลวง ผมเลยผูกพันกับอาชีพด้านการก่อสร้าง การก่อสร้างถนนหนทาง แต่พอขึ้นมาเรียนกรุงเทพ พี่ชายผมที่ทำงานเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ ผู้กำกับมิวสิควีดีโอ ก็ชวนผมไปที่กองถ่าย ยามว่างผมก็จะไปช่วยพี่ชายทำงาน ตั้งแต่เป็นเด็กลากสายไฟ เด็กยกกล้อง ทำไปทำมาอยู่ 4-5 ปี ก็พอจะมีความรู้ความเข้าใจด้านการถ่ายภาพ ถ่ายวีดิโอ การตัดต่อ และออกกองโพรดักส์ชันอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นการทำสปอตโฆษณา การทำรายการต่างๆ นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ในเรื่องมุมภาพและการถ่ายภาพ ซึ่งเป็นพื้นฐานของงานในวันนี้
พอจบปริญญาตรี ผมก็ไม่ได้สานต่อในเรื่องของวิศวกรรมโยธา แต่ผันตัวเองมาทำด้านโพรดักชัน ทำงานในวงการภาพยนตร์ โทรทัศน์มาเรื่อย ในช่วงนั้น งานอดิเรกที่ชอบ คือ ด้านการขับเครื่องบินจำลอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่เด็ก เพราะที่บ้านอยู่ติดกับสนามบิน ทุกวันจะเห็นเฮลิคอปเตอร์บินรับส่งคนจากแท่นขุดเจาะ มาที่สนามบินทหารเรือ เราเห็นทุกวันจนรู้สึกว่าอยากจะมีอาชีพที่เกี่ยวกับการบิน
พอมาทำงานด้านโพรดักส์ชัน ระหว่างนั้นก็เล่นเครื่องบินบังคับไปด้วย เล่นทั้งเฮลิคอปเตอร์บังคับ เครื่องบินบังคับ จนรู้สึกว่าตัวเองมีความเชี่ยวชาญพอสมควรแล้ว เลยมีความคิดว่า อยากทดลองถ่ายภาพจากมุมสูง คิดอยู่ว่าวันหนึ่งอยากจะเอากล้องติดเฮลิคอปเตอร์ แล้วขึ้นบินถ่ายภาพจากมุมสูง ซึ่งจะทำให้งานถ่ายภาพ ถ่ายวีดิโอ มีมุมกล้องที่หลากหลายเพิ่มขึ้น
พอเราได้ลองเอากล้องมาติดของเฮลิคอปเตอร์ดู ก็ได้ภาพประมาณหนึ่ง ภาพจะสั่น เพราะไม่มีเทคโนโลยีเหมือนปัจจุบัน แต่ภาพที่ได้ก็สามารถเอามาตัดสลับกับภาพที่ถ่ายบนพื้นดินได้ เป็นจุดเริ่มต้นของภาพมุมใหม่ที่ถ่ายจากเฮลิคอปเตอร์ และผมก็ได้ชื่อ เฮลิแคม (Helicam) มาเป็นชื่อของธุรกิจตั้งแต่ตอนนั้น
“ทำอย่างไรก็ได้ให้กล้องมันลอยฟ้าได้.. โดยที่เรามีความสุขด้วย นั่นคือการที่เราได้บินมัน”
ตอนที่เราเริ่มมาบินโดรน อุปกรณ์เป็นอย่างไร ตลาดเป็นอย่างไร
ในยุคแรกของโดรน ถ้าเกิดย้อนเวลาไปเกือบๆ 10 ปีที่แล้ว จะเป็นเทคโนโลยีการ ประกอบแบบทำกันเอง มีเฟรมที่สั่งซื้อมาจากเมืองนอกบ้าง ใช้มอเตอร์ใช้อะไรในการประกอบ แล้วก็หิ้วกล้องขึ้นไป ตอนนั้นเทคโนโลยีไม่ดีเหมือนปัจจุบัน เป็นแบบแมนนวล 50% เทคโนโลยี 50% การจะบินถ่ายภาพในยุคนั้น จึงต้องใช้ความสามารถของนักบินล้วนๆ ในการบังคับเครื่องเพื่อให้ได้ตามในมุมที่ต้องการ เพราะตัวเครื่องบินไม่มีอุปกรณ์ช่วยบินเหมือนในปัจจุบัน
อุปสรรคที่เจอกับการบินโดรน เป็นอย่างไร
อุปสรรคในระยะแรกที่ผมบินโดรนมุมสูง อันดับแรก คือ เทคโนโลยีของโดรน สมัยแรกเทคโนโลยียังไม่เสถียร ต้องบังคับซ้ายขวา ไม่สามารถที่จะปล่อยมือแล้วให้โดรนลอยนิ่งๆ ได้ เพราะฉะนั้นต้องใช้ทักษะในการบังคับมากพอสมควร
เรื่อง เทคโนโลยีของกล้องถ่ายภาพ ในการถ่ายภาพมุมสูงให้ภาพดีๆ ก็เป็นอุปสรรค กล้องดีๆ ถ่ายภาพสวยๆ ส่วนใหญ่จะมีขนาดใหญ่ มีน้ำหนักมาก ไม่สามารถนำมาติดกับโดรนได้ จึงไม่สามารถนำกล้องขึ้นไปบนฟ้าได้ ซึ่งเป็นข้อจำกัดของเทคโนโลยีของกำลังโดรนในขณะนั้น ซึ่งก็แก้ไขโดยการย่อสเกลของกล้องลงให้เป็นกล่องแอคชั่นคาเมราในการติดโดรนแทน ทำให้ภาพที่ได้จะไม่คมชัดเท่าไหร่
จากนั้นก็จะมีในเรื่องของฝีมือนักบินตรงนี้สำคัญมากเหมือนกัน นักบินโดรนต้องรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้กับโดรน เพราะว่าเราไม่ได้บินเฮลิคอปเตอร์ หรือบินเล่น เราบินกล้องที่ลอยอยู่บนฟ้า เพราะฉะนั้นภาพที่เราคิดไว้กับนิ้วที่เราบังคับ จะต้องประสานเป็นหนึ่งใจเดียวกัน เพื่อที่จะให้ภาพที่ถ่ายออกมาเป็นอย่างที่ต้องการ ตรงนี้แหละต้องอาศัยชั่วโมงบินในการที่จะฝึกฝนตัวเอง หาทักษะใหม่ๆ ในการที่จะสร้างสรรค์ผลงานให้หลายๆ คนประทับใจ และตัวเองก็สามารถที่จะทำมันให้ได้เหมือนที่ใจต้องการ
ตลาดถ่ายภาพมุมสูงปัจจุบันเป็นอย่างไร ความต้องการของลูกค้า และนักบินมืออาชีพมีเยอะหรือน้อยอย่างไร
สำหรับตลาดอาชีพนักถ่ายภาพมุมสูง ตอนนี้ก็ถือว่าได้เข้ามามีบทบาทในทุกๆ วงการ ไม่ว่าจะเป็นวงการโทรทัศน์ วงการภาพยนต์ หรือแม้แต่วงการก่อสร้าง อสังหาริมทรัพย์ทุกอย่างแทบจะใช้ภาพถ่ายมุมสูงทั้งสิ้น แม้แต่การขนส่ง เดี๋ยวนี้ก็ยังมีการใช้โดรนขนส่งไปตามที่ต่างๆ
สำหรับในพาร์ทของผมก็เป็นบริการถ่ายภาพมุมสูง ก็จะมีบทบาทมากๆ กับภาพยนตร์ โฆษณา ที่ต้องการภาพในช๊อตมุมสูงเข้ามาประกอบ แล้วก็เทคโนโลยีปัจจุบันที่เพิ่มเติมคือ โดรน FPV (First Person View) ที่มีมุมมองที่แบบว่าตื่นเต้นเร้าใจ ตรงนี้ก็จะมีบทบาทมากขึ้น สร้างสรรค์ภาพในมุมมองที่แปลกใหม่ ทำให้ความต้องการใช้ภาพจากมุมสูงเพิ่มขึ้น
สำหรับนักบินถ่ายภาพมุมสูงตอนนี้นะครับ ถ้าบินเป็นอาชีพจริงๆ ก็มีค่อนข้างเยอะพอสมควรนะครับ นักบินรุ่นใหม่ๆ ที่เพิ่งเกิดขึ้นก็มีเยอะเหมือนกัน เนื่องจากเทคโนโลยีการถ่ายภาพมุมสูงมันง่ายขึ้น เข้าถึงทุกเพศทุกวัยมากขึ้น คนที่บินไม่เป็น “หยิบมาปุ๊บ แกะกล่อง ก็สามารถบินถ่ายภาพเหมือนกับมืออาชีพที่สะสมชั่วโมงบินมานับเป็น 10 ปีได้ ทำให้มีนักบินรุ่นใหม่จำนวนมาก
หากจะเป็นนักถ่ายภาพมุมสูงมืออาชีพ มีความสามารถ ต้องฝึกบินขนาดไหน
สำหรับมืออาชีพที่ให้บริการถ่ายภาพมุมสูง กว่าจะมาเป็นอาชีพที่สามารถ หาเลี้ยงตัวเองได้ อย่างแรกเลยต้องสะสมชั่วโมงบิน หรือต้องผ่านงานมาพอสมควร ที่จะทำให้รู้ได้ว่างานหรือว่าภาพที่เราถ่ายตรงใจ ตรงกลุ่มเป้าหมายมากน้อยแค่ไหน บางทีขึ้นไปแล้วอาจจะถ่ายได้แค่ภาพนิ่ง แต่พอเป็นวีดีโอเมื่อไหร่ มันจะมีอาศัยช็อตต่อเนื่อง ที่เข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งตรงนั้นจะเป็นการวัดฝีมือกันในการที่จะทำให้งานนั้นๆ ออกมาสวยงามได้หรือไม่
ปัจจุบันผมให้จะให้บริการถ่ายภาพมุมสูง ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ละคร สารคดีต่างๆ รวมไปถึงคอนเสิร์ต งานอีเวนท์ต่างๆ แม้กระทั่งมิวสิควีดีโอ งานกลุ่มนี้จะมีเข้ามาต่อเนื่อง
แต่ถ้าพูดถึงงานที่ประทับใจมากที่สุดกลับเป็นงานที่ไม่ได้มีใครจ้าง ไม่ได้เป็นเงิน นั่นก็คือเมื่อประมาณเมื่อปี 2017 ผมได้รับพระราชทานโอกาสได้รับคัดเลือกให้เป็นนักบินโดรนถ่ายภาพมุมสูงใน งานพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 งานครั้งนั้นทำให้ผมรู้สึกว่า ได้ทำอะไรให้กับพระองค์ท่าน ทำให้ผมรู้สึกมีความประทับใจอย่างมาก ที่ได้ถ่ายทอดภาพประวัติศาสตร์ครั้งหนึ่งให้คนรุ่นหลังได้ชม
ก้าวต่อไปของ JOEY_BARON เป็นอย่างไร
ตอนนี้ผมถือว่า ผมก้าวมาได้ถึงครึ่งทางในการทำงานด้านการถ่ายภาพ มุมสูงแล้ว ด้วยประสบการณ์ ด้วยอายุ หรือด้วยสโคปงานที่ได้ทำงาน ที่ผ่านมาผมถือว่าประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งแล้ว ส่วนในอนาคตทุกๆ วัน หรือทุกๆวินาที เทคโนโลยีการถ่ายภาพมุมสูงยังเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ซึ่งเราต้องตามให้ทันว่า มีเทคโนโลยีอะไรใหม่ๆ ออกมาบ้าง และสามารถประยุกต์ใช้กับงาน ประยุกต์ใช้กับชีวิตของเราได้อย่างไร
ในอนาคตก็ผมคาดหวังไว้ว่า ตลาดการถ่ายภาพมุมสุงจะเติบโตมากขึ้นไปอีก ตอนนี้ผลกระทบจากโควิดทำให้ทุกอย่างเหมือนถูกหยุดไว้ ซึ่งตรงนี้เป็นโอกาสที่ดีที่เราจะได้ฝึกฝนตัวเอง หามุมใหม่ๆ มุมภาพใหม่ๆ เพื่อจะสร้างสรรค์ผลงานให้ดีขึ้น เมื่อวันใดวันหนึ่งพอตลาดเปิด ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม เราสามารถที่จะวิ่งต่อได้เลยครับ
ความฝันและเป้าหมายของเรา เราอยากเป็นอะไรอย่างไร
ความฝันของผม อยากจะพัฒนาเกี่ยวกับเทคโนโลยีการถ่ายภาพมุมสูง ให้มีความหลากหลายมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการใช้กล้องรุ่นใหม่ๆ ใช้โดรนรุ่นใหม่ๆ ที่มีเทคโนโลยีมากกว่าเดิม ภาพคมชัดมากกว่าเดิม ในการถ่ายภาพ เพื่อสร้างสรรค์ภาพที่แปลกใหม่ ในมุมมองใหม่ๆ ที่น่าสนใจ
มีที่ไหนที่อยากไปถ่ายภาพอย่างที่เราคิดเราฝันไว้
สำหรับโลเคชั่นมที่ใฝ่ฝันไว้ ที่อยากไปบินถ่ายจริงๆ ในประเทศไทยมีเยอะมาก มุมสวยๆ อันซีนยังมีอีกมาก เอาง่ายๆ แค่ในกรุงเทพฯ ก็แทบจะไม่หมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นจุดน่าสนใจที่นักท่องเที่ยวชอบ เช่น วัดพระแก้ว วัดอรุณ ภูเขาทอง พื้นที่ที่กล่าวมาเป็นพื้นที่ห้ามบินก่อนได้รับอนุญาตครับ ผมเองก็ฝันว่า สักวันหนึ่งผมจะมีโอกาสไปเผยแพร่ ภาพมุมสูงตรงนี้เพื่อให้โลกได้เห็นว่า เมืองไทยของเราเมื่อมองจากมุมสูง ในมุมที่คุณไม่เคยเห็นมา สวยงามมากเพียงใดครับ
อยากฝากอะไรถึงคนรุ่นใหม่บ้าง
สำหรับคนรุ่นใหม่ที่มีความฝันหรือมี passion ที่ต้องการที่จะทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงนะครับ อย่างแรกเลยคือ คุณต้องตื่นจากฝันก่อนนะครับ ตื่นมาเพื่อจะมองภาพของความจริง แล้วทำทุกวันทำด้วยใจให้สามารถไปในจุดที่เราใฝ่ฝันไว้ได้ ตรงนั้นก็จะทำให้เราได้เจอกับสิ่งที่เราคาดหวังไว้ ทำให้จริงครับผม
สำหรับการทำในสิ่งที่รักให้เป็นอาชีพเป็นฝันของหลายๆ คน ที่ทุกคนอยากจะฝัน ทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ ตรงนี้ล่ะครับก็สามารถทำให้ตัวเองมีความสุขได้ ผมก็ถือว่าโชคดีอย่างหนึ่งที่ ฝันว่าอยากจะบินได้ ชอบในการถ่ายภาพแล้วสามารถที่จะเอากล้องกับสิ่งที่บินได้ มาผสมผสานกันจนเกิดเป็นอาชีพ แล้วก็สามารถที่จะหาเลี้ยงตัวเองได้แบบจริงๆ จังๆ ครับ กับอาชีพนักบินโดรนถ่ายภาพมุมสูงครับผม
Recent Posts
สมาพันธ์เอสเอ็มอีไทย เปิดหลักสูตร “Young SME” สร้างผู้ประกอบการรุ่นใหม่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจประเทศ เน้นเชื่อมโยง Soft Power เสริมสร้างการเติบโตทางธุรกิจอย่างยั่งยืน นายแสงชัย ธีรกุลวาณิช ประธานสมาพันธ์เอสเอ็มอีไทย และประธานคณะกรรมการ หลักสูตร Young…
บุรินทร์เจอนี่ พาไปรู้จักกับแนวคิด Driving People’s Actions ของบริษัท ฮาคูโฮโด เฟิร์ส จำกัด และการรูปแบบการทำงานในองค์กรที่สอดแทรกความยั่งยืนเข้าไปในทุก ๆ กิจกรรมรอบตัว โดยคุณชุติมา วิริยะมหากุล ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร…
อธิบดีกรมสรรพสามิตรับรางวัล "ผู้นำองค์กรดิจิทัลดีเด่นแห่งปี" พร้อมอีก 2 รางวัล จากงาน DG Awards 2023 โดยสำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2566 ดร.…
ฮาคูโฮโด เฟิร์ส ฉลองความสำเร็จครบรอบ 20 ปี เผยกลยุทธ์และทิศทางธุรกิจจากประสบการณ์และ ความสำเร็จที่เน้นแนวคิดขับเคลื่อนผลลัพธ์ของแบรนด์ ด้วยการสร้างพฤติกรรมกับกลุ่มเป้าหมายที่ตรงโจทย์ Driving People’s Actions คุณชุติมา วิริยะมหากุล ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท…
พลเอกเฉลิมพล ศรีสวัสดิ์ ผู้บัญชาการทหารสูงสุด เป็นประธานมอบใบประกาศนียบัตร หลักสูตรการบริหารความมั่นคงสำหรับผู้บริหารระดับสูง สมาคมวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร ในพระบรมราชูปถัมภ์ รุ่นที่ 4 แก่ผู้สำเร็จการอบรม 241 คน 27 มิถุนายน 2566, กรุงเทพ:…
ห่างหายไปนานสำหรับคอลัมน์ HiGen by Je Supaluck การกลับมาครั้งนี้มีเรื่องราวเกี่ยวกับสุขภาพที่อยากจะมาเล่าสู่กันฟัง "ผู้สูงวัย" น่าจะนับได้จากผู้มีอายุ 50 ขึ้นไป (วัยกลางคน) นั่นล่ะคือคนที่เริ่มเข้าสู่คนยุคสูงวัย (HiGen) โดยแท้ ไม่เว้นว่าเป็นหญิงหรือชายนับแต่คริสต์ศักราช…
This website uses cookies.