การศึกษาด้านกายภาพของคนที่บ้านเชียงในอดีต จะเป็นโครงกระดูกวัฒนธรรมบ้านเชียงสมัยกลาง กับสมัยปลาย เป็นโครงกระดูกที่เรานำขึ้นจากหลุมขุดค้นวัดโพธิ์ศรีใน จากการศึกษาแล้ว ทำให้เราเห็นภาพสังคมในสมัยก่อนได้ว่าชุมชนที่บ้านเชียงสงบสุข ไม่มีการสงคราม เนื่องจากเราไม่พบร่องรอยการบาดเจ็บสาหัส

  การเป็นมรดกโลกของแหล่งโบราณคดีบ้านเชียง เกิดจากคุณค่าของตัวแหล่งโบราณคดีที่เป็นหลักฐานยืนยันถึงองค์ความรู้แล้วก็ภูมิปัญญา การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ที่มีการทำเกษตรกรรม เพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ มีเทคโนโลยีด้านโลหะกรรมที่สูง และการบริหารจัดการพื้นที่ร่วมกับชุมชนจัดตั้งแหล่งเรียนรู้การให้องค์ความรู้ไปยังชุมชน

    จากความพยายามเสนอแหล่งโบราณคดีบ้านเชียงขึ้นบัญชีเป็นแหล่งมรดกโลกก็ประสบความสำเร็จในปี พ.ศ. 2535

     องค์การศึกษาวิทยาศาตร์สหประชาชาติก็ให้การยอมรับว่า แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม การศึกษาทางโบราณคดี ไม่เฉพาะในแหล่งโบราณคดีบ้านเชียง ในหลาย ๆ ที่ก็เป็นองค์ความรู้ที่สามารถศึกษาได้ต่อไปไม่รู้จบ แล้วก็ทำให้ความรู้เกี่ยวกับผู้คนในสมัยก่อนประวัติศาสตร์กว้างขวางมากออกไปยิ่งขึ้น