ปัจจุบันไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ หรือ “โควิด-19” (Covid-19) กำลังระบาดอยู่ในหลายภูมิภาคของโลก ทำให้หลายประเทศต้องยกระดับการเฝ้าระวังเชื้อไวรัสดังกล่าวมากขึ้น และประกาศมาตรการใหม่ๆ เพื่อควบคุมการระบาดของเชื้อ
หนึ่งในมาตรการใหม่ๆ ที่ถูกนำมาใช้ในช่วงนี้ก็คือ “การโดดเดี่ยวตนเอง“ หรือ “Self-Isolation” เป็นการขอความร่วมมือให้ผู้ที่เสี่ยงติดเชื้อ รับผิดชอบตัวเอง โดยการแยกตัวอยู่ห่างจากผู้อื่น เพื่อควบคุมการแพร่กระจายของเชื้อ ซึ่งอาจจะเรียกว่าเป็นการกักตัวโดยสมัครใจก็ว่าได้ เพราะไม่จำเป็นต้องมีเจ้าหน้าที่คอยจับตามองอย่างใกล้ชิด ซึ่งการโดดเดี่ยวตนเองนี้ถือเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญอย่างยิ่งต่อการควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส โดยเฉพาะในพื้นที่ๆ มีการแพร่ระบาดสูง
ใครบ้างที่ควรทำการโดดเดี่ยวตนเอง
รายละเอียดปลีกย่อยตรงส่วนนี้จะแตกต่างกันไปแต่ละประเทศ ในบทความนี้จะอ้างอิงจากหลักปฏิบัติของประเทศอังกฤษมาเป็นตัวอย่าง
ในประเทศอังกฤษ หน่วยงานด้านสาธารณะสุขอย่าง Public Health England (PHE) และ Department of Health and Social Care จะถือว่า ผู้ที่มีปฏิสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ที่มีเชื้อไวรัสโควิด-19 หรือเคยอยู่ในระยะ 2 เมตร จากผู้มีความเสี่ยงสูงว่าจะติดเชื้อ เป็นเวลา 15 นาที หรือนานกว่านั้น คือ ผู้ที่มีความเสี่ยงสูงที่จะติดเชื้อ และจะขอให้บุคคลเหล่านั้นทำการโดดเดี่ยวตนเองเพื่อดูอาการว่าติดเชื้อจริงหรอไม่
นอกจากนี้ ยังแนะนำผู้ที่เคยเดินทางไป จีนแผ่นดินใหญ่ ไทย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ฮ่องกง ไต้หวัน สงค์โปร มาเลเซีย และมาเก๊า ในช่วง 14 วันที่ผ่านมา และในปัจจุบันเริ่มมีอาการไอ-จาม มีไข้สูง และหายใจติดขัด ให้อยู่แต่ในบ้าน อย่าเดินทางไปที่โรงพยาบาล และโทรแจ้งเจ้าหน้าที่แทน เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาเสี่ยงนำเชื้อออกไปแพร่ในที่สาธารณะระหว่างการเดินทาง
คนที่โดดเดี่ยวตนเองต้องปฏิบัติตัวอย่างไร
ผู้เสี่ยงติดเชื้อ ควรหลีกเลี่ยงการติดต่ออย่างใกล้ชิดกับบุคคลอื่นให้มากที่สุด โดยการเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านเป็นเวลา 14 วัน ไม่ออกไปทำงาน ไปโรงเรียน หรือพื้นที่สาธารณะอื่นๆ
ถ้าหากในบ้านมีสมาชิกครอบครัวอยู่ด้วย ผู้เสี่ยงติดเชื้อควรแยกตัวไปอยู่ในห้องที่อากาศสามารถถ่ายเทสะดวก มีหน้าต่างซึ่งสามารถเปิด-ปิดได้ หลีกเลี่ยงการใช้ของร่วมกับผู้อื่นในบ้าน ใช้ห้องน้ำ-ห้องส้วมแยกจากผู้อื่น และหากต้องการของกิน-ของใช้เพิ่มเติม ให้ขอให้ครอบครัว หรือคนรู้จัก หรือบริการขนส่งสินค้านำมาให้ได้
คนที่อยู่บ้านเดียวกับผู้เสี่ยงติดเชื้อควรทำอย่างไร
ผู้ที่อาศัยอยู่ร่วมกับผู้เสี่ยงติดเชื้อในบ้าน และไม่สามารถหลีกเลี่ยงการติดต่อกับผู้เสี่ยงติดเชื้อได้อย่างสมบูรณ์ ควรหมั่นล้างมือด้วยสบู่ล้างมือบ่อยๆ โดยเฉพาะหลังจากที่สัมผัสกับตัวผู้เสี่ยงติดเชื้อ หรือสิ่งของที่พวกเขาสัมผัส พยายามทำความสะอาดบ้านทุกๆ วัน โดยใส่ถุงมือ และเปลี่ยนถุงมือใหม่ทุกครั้งหลังทำความสะอาดเสร็จ และถ้าหากมีขยะซึ่งเคยผ่านมือผู้เสี่ยงติดเชื้อมา ให้นำขยะเหล่านั้นใส่ในถุงขยะที่ทำจากยางแล้วมัดให้แน่น นำไปใส่ซ้อนลงในถุงขยะอีกใบ และผูกให้แน่นหนาเช่นกันก่อนที่จะนำไปทิ้ง
ยอมลำบาก เพื่อความปลอดภัยของคนรอบข้าง
การที่ผู้เสี่ยงติดเชื้อต้องอยู่ห่างจากครอบครัว และคนรัก และไม่สามารถออกไปใช้ชีวิตประจำวันได้ตามปกติเป็นเวลานาน ย่อมเป็นเรื่องที่ทุกข์ทรมาน แต่การปฏิบัติของพวกเขาก็จะสามารถช่วยป้องกันไม่ให้เกิดผู้ติดเชื้อรายใหม่ได้ ซึ่งจะเป็นการแบ่งเบาภาระให้แก่บุคลากรทางการแพทย์เป็นอย่างมาก
พวกเราจึงควรขอบคุณบุคคลเหล่านี้ ที่ยอมทำการโดดเดี่ยวตนเองเพื่อปกป้องผู้อื่นจากเชื้อไวรัส
ขอบคุณข้อมูลจาก theguardian bbc health